Szarlotka z rajskimi jabłuszkami i marcepanem

Sobotnie przedpołudnia mają w sobie nutę niewiadomego, bo taki cały tydzień, jak każdy tydzień, jest w miarę przewidywalny, a sobota (pod warunkiem, że właśnie jest wolna) cała do wykorzystania.

8 stopni na termometrze, żółte, pomarańczowe, czerwone liście na drzewach i piękne słońce. Założyłam cieplejszą kurtkę i zamszowe botki. Na targu w Lubece oglądam kolorowe chryzantemy i wrzosy, obok nich przyczepy pełne lokalnych serów. Zaraz za nimi jabłka i ziemniaki, których jest kilka rodzajów. Mijam się z ludźmi, którzy ciągną swoje zakupy w torbach na kółkach.Właściwie przyszłam tylko popatrzeć. Bo lubię, bo szukam czegoś innego. Targi zawsze nastrajają mnie pozytywnie. W głowie mnożą się pomysły na nowe dania. Tym razem kupuję pyłek pszczeli i rajskie jabłuszka.



A później włóczę się po tym słowiańskim mieście zbudowanym z czerwonej cegły. Oglądam “pelikany” i kłódki zakochanych nad Travą, wchodzę do Muzeum Lalek, zaglądam do sklepów z marcepanem, herbatą, utensyliami kuchennymi i wyposażeniem wnętrz. Wchodzę do ewangelickiej katedry, w której właśnie odbywają się pokazy nowości technicznych…  Dla tych, których technika nie interesuje, koncert w prezbiterium (jedynym miejscu wciąż wykorzystywanym do nabożeństw, jak się dowiaduję) w wykonaniu dwóch na czarno ubranych dziewcząt grających na pianinie i rogu. Jeszcze rzut oka na kościół obstawiony komputerami oraz najnowszymi aparatami słuchowymi i wychodzę. Żal, że to tak…, że tak się może skończyć.

Po włóczędze obowiązkowa kawa w Cafe Niederegger - salonie marcepanowym, gdzie zjadam też słuszne ciastko z dodatkiem wszechobecnego, pysznego marcepana, bo Lubeka miastem marcepana jest.

Słońce nadal świeci przykładnie jak przystało na sobotę, a ja, jak każdy turysta, opuszczam miasto z torebką marcepanowych słodkości, których wybór jest nieograniczony. I już żałuję, że za mało kupiłam...


A w niedzielę, wykorzystując swoje skarby, piekę szarlotkę. Z mojego ulubionego przepisu (tu i tu). Nawet z tak maleńkimi jabłuszkami jest pyszna. Marcepan w dolnej warstwie nie jest konieczny, ale daje słodycz, która w tym przypadku, jest pożądana. Jeśli tylko spotkasz na swojej drodze rajskie jabłuszka, nie wahaj się (kup, zerwij, przyjmij…), bo nawet jeśli nie upieczesz z nich szarlotki, warto poznać ich smak, który jest jednocześnie słodki i przyjemnie kwaskowy, pod warunkiem, że spróbujesz tych największych. 


Szarlotka z rajskimi jabłuszkami i marcepanem

Ciasto:
3 – 3,5 szklanki mąki
1 masło (200g)
5 jajek (oddzielić białka od żółtek)
1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia
3 łyżki śmietany
3 płaskie łyżki cukru

400 -500g marcepana

Nadzienie jabłkowe:
500-600 g rajskich jabłuszek
2 płaskie łyżki bułki tartej
2 płaskie łyżki cukru
czubata łyżka cynamonu
cukier waniliowy z prawdziwą wanilią (opcjonalnie)

warstwa białkowa:
5 pozostałych białek
pół szklanki cukru

1. Ciasto zagnieć z podanych składników, następnie podziel na pół.. Jedną częścią wylep blachę (klasyczna prostokątna, najlepiej tortownica 23 cm, bądź jak u mnie tortownica 20 cm) i włóż ją do lodówki, a drugą część ciasta do zamrażalnika.
2. Piekarnik nagrzej do 180°C..
3. W tym czasie przygotuj jabłuszka: umyj, przekrój na pół i wydrąż gniazda nasienne. Wymieszaj z bułką tartą, cukrem i cynamonem.
4. Ubij najpierw same białka na sztywno (miseczka odwrócona do góry dnem zachowuje swoją zawartość), następnie stopniowo wsypuj cukier.
5. Wyjmij ciasto, nakłuj widelcem. Najpierw na dużych oczkach zetrzyj marcepan, później wyłóż jabłuszka jabłka, wyrównując ich warstwę, następnie pianę z białek. Na wierzch zetrzyj drugą połowę ciasta (na tarce jarzynowej).
6. Wstaw do piekarnika na 45 min. Jeśli zbyt szybko się rumieni, przykryj papierem.
7. Po chwilowym przestudzeniu można podawać oprószając wierzch cukrem pudrem. A kiedy wystygnie można podgrzać w piekarniku, albo w mikrofali. Do tego ewentualnie gałka lodów… Polecam!


Jeśli stwierdzisz, że jabłuszka nie wyglądają zbyt fotogenicznie w cieście - w przekroju - zjedz je jak... orzeszki, a szarlotkę upiecz ze złotej (czy szarej) renety, bo co to za listopad bez szarlotki…


Aaa, no i przecież...! Szarlotkę nosi patera, którą dostałam "na nowe mieszkanie" od Anny z addio pomidory. Dziękuję, dziękuję z całego serca, Kochana! Sprawiłaś mi niesamowity prezent!