Soczysty makaron tagliatelle z orzeźwiająco świeżą cukinią, lekką nutą czosnku, głębią chili i jędrnymi orzechami. Danie w 25 min.

Już samej mi niewygodnie z tą moją nieobecnością na blogu. Dni przelatują jak pojedyncze krople deszczu w ulewie. Niektóre nawet tak transparentne jakby ich wcale nie było. Godzę się z tym, bo przecież pracować trzeba. Ale są też takie gdzie ubieram się ładnie i tańczę na szpilkach do białego rana, bo wesele było wspaniałe aż do utraty tchu! Są takie gdzie poznaje nowych ludzi i dwa tygodnie się z nimi zaprzyjaźniam. I jedzą ze mną najlepsze ciasto na lato na moim tarasie i nie możemy się nagadać. Nawet jeśli mają 78 lat:). Wydaje mi się, że mam szczęście do ludzi. I szczęście do wolnych łikendów. Nie wiem co bym bez nich zrobiła. Bez tych Ludzi i bez tych łikendów.

Ostatnio ładowałam baterie w przestrzeni swojskiej i pięknej wdychając zapach lipy i facelii w naszym ogrodzie. Zaglądałam upojonym nektarem pszczołom i bąkom w skrzydełka. Zjadałam truskawki prosto z krzaka, opychałam się czerwonymi porzeczkami, czereśniami i poziomkami. Żałowałam, że mam tak mało pojemny żołądek, chociaż i tak wypełniałam go po same uszy. Plewiłam ogórki, cukinię i kapustę wystawiając plecy do słońca. Wyrywałam marchewkę i zaraz po opłukaniu gryzłam ją głośno i nieprzyzwoicie. Piłam kawę po turecku i zajadałam drożdżowe z czereśniami. Myłam kubki i wieszałam je na płocie. A w poniedziałek…. w poniedziałek miałam wrażenie, że ktoś zwęził mi tchawicę, albo zabrał  jedno płuco… bo to wszystko tak nagle się skończyło. Jak zawsze pozostał Wielki Niedosyt i… tylko wolny międzyczas na zrobienie obiadu. Bardzo szybkiego zazwyczaj, bo w moim rozumieniu szybki obiad, to obiad, który można przygotować w czasie 30 min. maksymalnie. Stąd zwyczaj używam składników, które po prostu SĄ. Tych, które przywiozłam z ogrodu, tych które są w lodówce, w szafce, po ręką, albo na tarasie w mojej zielonej skrzyni.


Tym razem cukinia, jako składnik wizualnie główny. Można ją pokroić w podłużne plastry, albo w poprzeczne plasterki. W ostatnim tygodniu robiłam to danie 3 razy i za każdym razem mieściłam się w czasie 25 min. (razem z łuskaniem orzechów). Bo ja przywiązuję się do takich szybkich dań i mogę jej jeść na okrągło. Zwłaszcza kiedy smakują tak, jak ten makaron z marynowaną na szybko cukinią. Sycący, soczysty a jednak niezwykle lekki dzięki obecności octu i miodu. I zdecydowany, bo obecność papryczki dodaje mu pazura. Orzechów używam zamiennie, makaron biorę taki, jaki mam, cukinię czasem zamieniam na rzodkiewkę, kalarepę, sałatę czy ogórka.



Soczysty makaron tagliatelle ze świeżą cukinią, lekką nutą czosnku, głębią chili i jędrnymi orzechami
dla 1 os. 

1 niewielka cukinia
4 –5 gniazdek makaronu tagliatelle (albo innego tyle, ile potrzebujesz dla jednej osoby)
duża garść wyłuskanych orzechów włoskich (albo laskowych)
2 ząbki czosnku
1 mała papryczka chili
2 –3 dymki ze szczypiorkiem
1 łyżka oleju rydzowego lub rzepakowego

marynata do cukinii:
100 ml octu gruszkowego( albo balsamicznego)
40 ml oleju rydzowego( albo rzepakowego)
3 płaskie łyżki miodu
Wymieszaj dokładnie w miseczce, do której później włożysz plastry cukinii.

1. Cukinię pokrój w cienkie plastry ( wzdłuż lub wszerz)  przy użyciu obieraczki do ziemniaków lub noża. Włóż do miseczki z marynatą na 15 min. Od czasu do czasu przemieszaj.
2. Wstaw makaron do gotowania. Nie zapomnij posolić i pilnuj:). Ugotowany zalej zimną wodą i osącz na durszlaku.
3. Wyłuskaj orzechy, włóż do kubka  i zalej gotującą się wodą
4. Na rozgrzanej patelni, na średnim ogniu, na łyżce oleju usmaż drobniutko pokrojony czosnek i tak samo pokrojoną papryczkę. Możesz użyć też suszonej (wcześniej trzeba  oczyścić z pesteczek i zalać gorąca wodą, aby zmiękła). Smaż chwilę, dodaj pokrojona dymkę ze szczypiorkiem i jeszcze moment smaż. Teraz wlej marynatę, w której kąpała się cukinia i zredukuj sos do 1/3 objętości płynu. Teraz osącz orzechy i dodaj do sosu.
5. Jak objętość sosu zmniejszy się, dodaj do niego makaron tak, aby sos go oblepił. Wymieszaj, nakładaj na talerz. Do makaronu dodaj plastry cukinii zwijając je w róże. Jeśli wcześniej przygotowane były plastry, bierzesz swoje plastry i kładziesz je z boku, albo wśród makaronowych nitek i zajadasz aż Ci się uszy trzęsą;)


 W zasadzie czas pędzi na łeb, na szyję i JUŻ mamy środę, więc niebawem kolejny łikend i kolejne cudowne przestrzenie w perspektywie. Czego Wam i sobie z całego serca życzę, bo przecież jest prawdziwe lato dookoła! Karmmy się nim i chłońmy to ciepło i piękno i nabierajmy sił! I do następnego, moi Drodzy!