Sernik waniliowy z galaretką porzeczkową

Każdy dzień jak wielka układanka, którą tworzę od momentu kiedy zadzwoni budzik (w moim przypadku trzy, choć czasem wydaje mi się, że dziś zadziałał tylko jeden…). Jak dobrze przeciągając się rano spojrzeć niebu prosto w oczy i w zależności od aury dać mu znać co się o nim myśli. Czasem wystarczy uśmiech od ucha do ucha. Na szczęście słońce świeci dzień po dniu, więc uśmiech generuję automatycznie. Słoneczne światło zapewnia rześki poranek, później nabrzmiałe, żarem spływające południe, aby pod wieczór układać się miękko na kwiatach, liściach i twarzach. Lato jak dawniej…, a już myślałam, że przejdzie bokiem i z deszczem przeminie. Celebruję moją kawę na tarasie, oglądam sałaty, a później wsiadam na rower. Czuję się dość lekko i dość swobodnie. Codziennie mijam kilka tych samych osób, które, jak ja zmierzają do pracy. Jedne na rowerze, inne piechotą. Wyprostowana blondynka z mocno kręconymi włosami, wysoki facet, który wygląda jakby szedł na spacer, a nie do pracy i Ania z pięknym długim włosem też na rowerze. Ta powtarzalność wcale mnie nie nudzi. Codziennie przejeżdżam przez park z jeziorkiem, który każdego ranka wygląda zupełnie inaczej. Codziennie mijam duży skwer, na którym gęsto usadzono cukierkowo-różowe róże. I codziennie też, przejeżdżając przez rowerowe przejścia przy przejściach dla pieszych, zastanawiam się kto niektórym kierowcom (też nim jestem) dał prawo jazdy… Każdego z nich należałoby, przynajmniej na jeden dzień, wsadzić na rower i kazać jak najczęściej przejeżdżać na drugą stronę jezdni. Może wtedy oprzytomnieliby. Może.




Choć często wspominam sprawy dawne, które w sercu echem odzywają się jak wczorajsze…, to na co dzień cieszę się codziennością, zwykłością i bardzo małymi rzeczami. Sympatyczną rozmową w pracy, a czasem mądrą dyskusją, ryneczkiem pełnym owoców, skąd dziś czereśnię i borówkę na kierownicy przywiozłam. Świeżo skoszoną trawą na moim osiedlu, jarzębiną która dojrzewa, lawendą, która rozpostarła swe skrzydła na dobre, pierwszymi ogórkami i różowymi ziemniaczkami, które przywiozłam od mamy. Są już małosolne, będzie mizeria i jajko sadzone. To wszystko składa się na celebrację codzienności, choć dla wielu może mignąć i przelecieć zupełnie ‘bez echa’. Dla mnie jednak każde z tych zauważeń jest energią samą w sobie. I generuje nową energię, która przeradza się w pochwalenie spódnicy obcej dziewczyny przy sklepie. No tak, bo taka ładna ta spódnica była. Jej radość, moja radość – a piłeczka lubi się odbijać:).



I jaka radość, kiedy sernik wyrośnie tak, jak nawet nie należy się spodziewać. Chociaż później opada. Siada i klapie jak miś pluszowy w fotelu. Za to jest bardzo dobrym sernikiem. Puchatym i delikatnym o smaku wanilii. Długo ubijałam do niego białka, bo nasłuchałam się od znajomych jak to ich mama delikatne serniki na białkach robiła. Przepisu nie mieli, tylko wspomnienia. Oparłam się na nich  i oto jest. Z galaretką porzeczkową, której właśnie jest czas. Idealnie dobrana para. Do tego espresso i można celebrować popołudnie. A sernik zrobić też zimą, otworzyć słoik galaretki i przenieść się w czasie… do tych łąk zielonych i do tych krzaków pełnych porzeczek…



Sernik waniliowy z galaretką porzeczkową

Spód:
180g ciastek korzennych lub owsianych
100g masła
szczypta soli
Ciasteczka zgnieć na miazgę (najlepiej pałką w misce). Masło rozpuść i dodaj do ciasteczek, dokładnie wymieszaj dodając szczyptę soli. Tortownicę 23 cm posmaruj masłem, na całej obręczy wylep papierem (ja kładę tylko na obręczy) – musisz go przykleić ‘na masło’. Powstałą masą wylep tortownicę. Podpiecz przez 5 min w piekarniku ustawionym a 180°C
Ser:
4 jajka (oddzielnie białka, oddzielnie żółtka)
1 szkl. cukru
1 kg twarogu (3 razy zmielonego, bądź twarogu “na serniki’)
180 g śmietany 18% ( małe opakowanie)
20 g budyniu waniliowego
1 łyżka ekstraktu waniliowego
1 cukier waniliowy

1. Piekarnik masz już włączony, zatem spokojnie zacznij miksować białka. Stopniowo dodawaj do nich cukier. Po ubiciu na sztywno odstaw.
2. Teraz włóż do miski twaróg, żółtka, 20 g budyniu, cukier i ekstrakt waniliowy. Wymieszaj wszystko przy użyciu miksera, albo łyżki i DELIKATNIE dodaj do tej masy twarogowej ubite wcześniej białka. Wymieszaj szpatułką, albo łyżką. Wlej do tortownicy z ciasteczkami. Wstaw do piekarnika i piecz 50 min. Po tym czasie uchyl piekarnik i w otwartym pozwól sernikowi ostygnąć.
3. Podawaj ze galaretką porzeczkową i świeżymi porzeczkami w sezonie.