Placek z jabłkami (vel szarlotka)

Zazwyczaj bywa gruba, w brązowym płaszczyku, lekko zszarzała a czasem wręcz zbrązowiała. W pasie przewiązana wstążeczką, aby się nie zgubiła gdzieś między blatem a krzesłem… Widać na niej oznaki zmęczenia. Wie, że brakuje jej kilka kartek, a nawet autor gdzieś się zagubił. To wszystko jednak wcale jej nie przeszkadza, bo ona zna swoją wartość, wie, że jej wnętrze jest bardzo bogate, choć wciąż nieodkryte…

Zdaje się, że w każdej rodzinie można ją spotkać… Nawet jeśli nic nie wiemy o jej istnieniu… Albo była i wszyscy o niej zapomnieli, oddali lub wyrzucili, albo wciąż jest i leży gdzieś zapomniana… Teraz królują te piękne i kolorowe i nie mam nic przeciw nim, bo bardzo lubię i korzystam, ale czasem z tej starej, bez zdjęć też można wyczarować coś smacznego. Ja swoją “wycyganiłam” od dziadka. I to on ją w pasie przewiązał, aby dodatki się nie zgubiły:)

Zatem siadam, rozwiązuję wstążeczkę i z jabłkiem w garści przewracam i czytam lekko naderwane strony “Praktycznej kuchni”. Czytam jak zrobić “makownik”, czy “tort chlebowy” albo “bułkę z dynią”. Znajduję dodatkowe kartki wycinane z Przyjaciółki: ”Ryba w sosie różowym welurowym”…Szukam tych z owocami. Tylko jedno ciasto z jabłkami – na szczęście…!

Zatem odkrywam pierwszy z niej przepis. Odkrywam dla siebie i dla Was:) Nie wiem, czy wystarczy mi cierpliwości na późnej, ale teraz na “Dzień jabłka”organizowany przez Tatter chciałam przygotować coś specjalnego i jednocześnie wykorzystać przepis z tej starej książki kucharskiej mojej babci Stefci. Babci już dawno nie ma z nami i tak naprawdę najlepsze piekła chleby i ciasto drożdżowe, ale zdarzała się jej i szarlotka – nie pamiętam jak wyglądała, nie pamiętam jak smakowała. Biorąc pod uwagę to, że babcia miała tylko jedną książkę, jeśli piekła szarlotkę, musiała to być ta właśnie…

Pacek jest pysznie wilgotny ale nie mokry. Słodycz ciasta i kwaskowatość szarej renety, której używam do pieczenia szarlotek, idealna. Do tego krem Custard, albo lody waniliowe i nic mi więcej nie trzeba…!

Placek z jabłkami(“Praktyczna kuchnia”)

Ciasto:

0,5 kg mąki

150 g masła

170 g cukru

1 jajko

1 żółtko

120g kwaśnej śmietany

2 płaskie łyżeczki proszku do pieczenia

1 - 1,5 kg jabłek(im więcej tym lepiej:))

cynamon

70 g cukru

1 jajko, albo trochę mleka do posmarowania wierzchu ciasta

Mąkę posiekaną z masłem wymieszaj z cukrem i proszkiem do pieczenia, dodaj śmietanę, żółtko i jajko. Zagnieć ciasto. “Wyrobione ciasto wynosimy w chłodne miejsce aby odpoczęło”* – wstaw na pół godz. do lodówki.

“Umyte i obrane jabłka krajemy w cienkie plasterki, mieszamy z cukrem i cynamonem.Jabłka można zetrzeć na tarce do warzyw”. Ja swoje potarłam, cynamonem posypywałam każdą warstwę jabłek, a cukrem posypałam wierzch ciasta.

“Ciasto dzielimy na cztery części, każdą wałkujemy, nadając jej kształt blachy. Rozwałkowany placek układamy na blasze posmarowanej tłuszczem”. Na ciasto dajemy 1/3 przygotowanych jabłek, nakrywamy drugim plackiem i zlepiamy brzegi.” Tak samo postępujemy z następnymi dwoma plackami, przekładając je pozostałymi jabłkami. Ciasto smarujemy po wierzchu jajem lub mlekiem, nakłuwamy dość gęsto widelcem, posypujemy cukrem, wstawiamy do gorącego piekarnika. Po upieczeniu posypujemy cukrem pudrem krajemy w niewielkie kwadraty”.

Moja blaszka miała 24x28 cm. Piekarnik nagrzałam do 200 stopni, po 20 minutach zmniejszyłam do 180, a po 30 min przykryłam folia aluminiową. Piekłam 50 min.

* w cudzysłowiu znalazł się tekst oryginalny i w oryginale cały przepis był podwójny tzn. z kilograma mąki - jeśli chcesz zrobić większe ciasto niż moje(patrz wymiary) użyj klasycznej formy do ciast - większej prostokątnej

Polecam bardzo, bo pyszne:)