Bolesławieckie Święto Ceramiki

Dawno, dawno temu…, a właściwie kilka tygodni temu wybrałam się do miasteczka znanego ze swej pięknej ceramiki (kamionka z charakterystycznym tradycyjnym wzorem nanoszonym metodą stempelkową) na Bolesławieckie Święto Ceramiki, które odbywało się w przedostatni weekend sierpnia (od 22 do 26.08). Całkiem niedawno, chociaż “to już to już wakacyjna historia” powiecie. Wytłumaczę się tym, że tak mi uciekają te dni, godziny i minuty, że nie nadążam, ale bardzo chciałabym Wam pokazać co widziałam, bo a nuż ktoś marzy, a jeszcze się nie spełniło… A może marzy i nie wie czego się spodziewać, jak ja wcześniej. I nie miejcie żalu, że tak późno.

Święto Ceramiki w Bolesławcu to świętowanie na całego. Pięć dni ceramicznych i trzy dni uczty muzycznej. Podobno był też wielki tort na na 18-stke, bo święto odbywało się po raz osiemnasty właśnie. Atrakcji było całe mnóstwo, ale najprzyjemniejszą sprawą było oglądanie ceramiki, której nie dało się przeoczyć i Parada Glinoluda.

Kilka setek mieszkańców miasta oraz turystów (w 2008 - m.in. z USA, Izraela, Belgii, Chorwacji, Francji i Niemiec) - maluje się płynną masą ceramiczną, która jest surowcem do produkcji najzwyklejszych, choć przepięknie zdobionych naczyń kuchennych. Po to tylko, aby w barwnym korowodzie przemaszerować ulicami miasta, bawić się i radować.
Hasło imprezy jest proste - "Uśmiechnij się!". I rzeczywiście nie sposób nie uśmiechać się na widok tych poprzebieranych, wysmarowanych od czubków głów po stopy gliną...
wesołych ludzi. Zresztą sami zobaczcie. A ja powiem jeszcze, że kiedy fotografując próbowałam uchwycić miny i przebrania, zostałam objęta przez jednego z ceramicznych mężczyzn, który pogłaskał mnie swoją “glinianą” ręka po plecach prowadząc ją od barków aż po lędźwie tak, jak byśmy byli dobrymi znajomymi. Zabawę miał przednią, a wszystkim wokół dostarczył dużo uśmiechów, a nawet radosnych gwizdów. Wyjątkowa sprawa…, bo wybrał właśnie mnie, a ja śmiejąc się byłam przerażona, że moja czarna koszulka będzie biała… Nie potrzebnie jednak. Nie zostało na mnie ani odrobiny glinki.Bo... czyż nie jesteśmy wszyscy z tej samej gliny...?

Zatem zobaczcie jak wyglądają bolesławieckie glinoludy moim okiem:

Glinolud jest archetypem rodzaju ludzkiego - mitycznym nawiązaniem do pradawnych obrzędów wszystkich niemal kultur planety, w których akty malowania się błotem, gliną czy substancjami roślinnymi - uświęcały ważne chwile w życiu tych społeczności...
Glinolud i jego liczni pobratymcy - w podobny sposób poprzez wspólne, niemal rytualne spektakle malowania ciał gliną i ekspresję prezentacji - tworzą identyczną wspólnotę niczym praprzodkowie a także prezentują swą więź z rodzinnym miastem i jego tradycją...(info stąd)

Z radością zajrzałam też na targ staroci oraz przedmiotów użytkowych. Tu starocie przeplatane były wzorkami bolesławieckich stempelków i mnogością kwiatów ceramicznych:

Później spotkałam się z Drogą Jo i Jej sympatycznymi Dziewczynkami. Spotkanie było oczywiście za krótkie, ale radosne i pełne takiego ciepła, które można spotkać w felietonach Jo na jej blogu “Z widokiem na obelisk” i powiem Wam, że ona ma naprawdę widok na obelisk:). U niej możecie znaleźć dużo więcej informacji na temat Święta, bo jest ekspertem w tej dziedzinie. Przygotowania i spryskiwanie glinką odbywają się prawie pod Jej oknami…A u Jo można poczytać o BŚC tu i tu i tu. Jo poświęciła mi swój czas, poczęstowała ciastem drożdżowym i wskazała drogę do Ceramicznych Ogrodów, gdzie razem z mamą i bratem przebieraliśmy w coraz to innych wzorach, od których kręciło się w głowie…

i oglądaliśmy sztukę stempelkowania w wykonaniu dzieci japońskich, polskich, niemieckich.

I tak oszołomieni i nasyceni wzorami z naszymi kamionkowymi wyborami w papierowych torbach opuszczaliśmy miejsce parady, ogrody, Jo i sympatyczne miasto mając nadzieję na przyszły rok.

Do zobaczenia na 19 Bolesławieckim Święcie Ceramiki! Ja znów się wybieram, a Wy?