Panna cotta z wanilią i miodem w towarzystwie rabarbaru i roweru

 

Nocą pada, a w ciągu dnia świeci słońce. Jest tak jak w naszych prośbach…, bo ciągle słyszę, że właśnie tak byłoby najlepiej. I było. Znaczy idealnie. Poza tym o 6 rano 12 stopni – bajka. Taka ładna pogoda, taka ładna pogoda... Idealnie i w sam raz na... rower.

Mój góral ma 9 lat. Kiedyś używałam go tylko wycieczkowo, a do pracy jeździłam sporadycznie. Jakieś prawie 3 lata temu spodobały mi się holendry (co tam spodobały…, spodobały mi się jak mieszkałam w Holandii, jeździłam już wtedy na holenderku do pracy, teraz <znaczy wtedy>zakochałam się w nich…!) takie eleganckie co to sukienkę można do nich założyć, bucika elegantszego nie zdejmować, koszyk doczepić, no co tu dużo mówić… damą być, ah damą być…! Zrobiłam eksperyment, który trwa do dziś. Skoro tak mi się podobały rowery i w ogóle ten rowerowy styl bycia, to chciałam sobie sprawić jakiś miejski rower, ale nie chciałam podejmować pochopnej decyzji. Najpierw sprawdzę czy będę jeździć tym, co mam, pomyślałam. Wiadomo, że sportowy rower to zupełnie inna bajka niż miejski, więc marzeń nie mogłam zamienić na rzeczywistość, ale mogłam się skonfrontować ze światem na dwóch kółkach. Jeździłam rowerem do pracy, do sklepu, na rynek, woziłam kobiałki z owocami na kierownicy, ciężki plecak na plecach targałam (mój rower nie ma bagażnika więc, zbawienne sakwy odpadają), jeździłam na spotkania towarzyskie i co sezon mówiłam sobie, że jeszcze nie teraz, jeszcze chyba nie jestem taka rowerowa, to jeszcze nie to, chyba jeszcze nie...
   

źródło zdjęć: internet

Teraz, po 2,5 roku myślę, że spokojnie mogę powiedzieć, że przystosowałam się do mojego roweru, ale moje marzenia nie uległy przystosowaniu. Teraz z większym spokojem i świadomością, że dałam radę, chcę świadomie wybrać sobie kobiecy rower. Taki, na którym przyjmę wyprostowana pozycję, taki którym pięknie i spokojnie będę mogła jeździć po mieście i wreszcie taki, który pozwoli mi podziwiać okolicę (a nie zadzierać głowę do przodu obciążając odcinek szyjny, który poczułam podczas ostatniej wycieczki…, a właśnie… może to kalendarz cyka i wraz z upływającymi latam… E tam..., gupie myśli – to po prostu potrzeba komfortu, chociaż…. ta również przychodzi  z wiekiem… Ech…).
Zatem, skoro egzamin zdany pozostaje zastanowić się nad ewentualną sprzedażą roweru (pod wpływem którego, koledzy zaczęli zmieniać sobie przerzutki i inne takie tam) i wyborem tego mojego wymarzonego zwiewnego kobiecego modelu. Macie jakieś sprawdzone typy? 



A teraz do rzeczy, bo panna na stole. Podczas naszego ostatniego spotkania zaprezentowałam Wam mój kisiel z dzieciństwa i obiecałam, pokazać do czego może się przydać ten szybki deser. Zatem tym razem pokazuję go z panna cottą, idealnym deserem na każdą okazję. Na przygotowanie panna cotty potrzebujemy 4-5 godz. (razem z czasem chłodzenia), na kisiel 5 minut. Mimo wszystko i śmietankę i kisiel najlepiej przygotować dzień wcześniej, wtedy można być spokojnym o konsystencję obu składników. A duet ten pyszny jest – waniliowy aromat, wyważona słodycz miodu i rabarbar balansujący na pograniczu kwaskowatości i słodyczy. Do tego mała czarna (tak nawet sukienka, bo deser spokojnie nadaje się na elegancki wieczór- tylko talerzyki trzeba wybrać mniej rustykalne…), albo kawa z mlekiem, ale to już będzie rozpusta.
 



Panna cotta z wanilią i miodem w towarzystwie rabarbaru

500g = 2 szkl. śmietany 36%
3/4 szkl. mleka skondensowanego niesłodzonego (7%)
1/2 szkl. miodu
1 laska wanilii przekrojona wzdłuż lub 2 łyżeczki  aromatu (ekstraktu) waniliowego
3 płaskie łyżeczki żelatyny
3 łyżeczki zimnej wody

1. Śmietanę i mleko skondensowane wlej do średniej wielkości garnka, dodaj miód i wanilię (wcześniej oddziel nasionka i również je dodaj ). Podgrzej aż wszystko się rozpuści i połączy. Gotuj na lekkim ogniu przez 1 minutę.
2. Zdejmij garnek z ognia, wyjmij wanilię (możesz ją włożyć do cukru, zostawi tam pozostałą część swego aromatu).
3. W małej miseczce rozpuść żelatynę - mieszaj aż wchłonie wodę. Rozpuszczoną dodaj do gorącej śmietany mieszając aż do połączenia. Dla pewności, że żelatyna się rozpuściła, możesz śmietankę zmiksować (na wolnych obrotach).
4. Odstaw śmietankę i zostaw aż ostygnie. Przelej do 6-7-8 foremek, szklanek, bądź pucharków i wstaw do lodówki na 3-4 godz., albo na całą noc. Podawaj z gęstym kisielem rabarbarowym z przepisu STĄD, albo z innymi sezonowymi owocami