Marzenia, gałązka rozmarynu i ciasto z ciekawą nutą smakową

Przyglądając się śnieżnikom marzę…(marzenia też są takie jakby niebieskie, prawda?)

O jakimś niezwykłym miejscu…

I tak żebym miała czas.

Na wszystko.

Żeby mi się nigdzie nie spieszyło.

I spokój żeby był.

I moje powolne spojrzenie w dal… I delikatne głaski słońca na ramionach…

I mogłabym połazić – ot tak, po prostu, nawet się zagubić, wypić cydr gruszkowy…Ech…

Do tego trochę słońca, krótkie spodenki i lekki sweterek po zachodzie słońca…

Też macie takie myśli kiedy 6 stopni na termometrze, a w powietrzu mimo wszystko wiosną pachnie?

Zimno, ciemno i do domu… Tfu…, w domu to ja jestem (za mało…), ale też zimno.
Do tego wciąż w niedoczasie i niestety na ostatnią chwilę.
Chociaż od tygodnia jakby więcej się staram – próbuję troszkę wyprzedzać i zwolnić tok myśli. Nie biegnę kiedy powinnam (i mogę!) iść. Zauważyłam nawet, że to się udaje:).
Ze spokojem pokonuję korek w okolicach piętnastej i docieram do mojego ulubionego centrum ogrodniczego. Rozmarynu szukam, bo swój “zagłodziłam” i wysechł biedaczek…, a ja mam plan… Zaglądam we wszystkie uliczki na których do tej pory były zioła i tylko jakaś “zdechła” mięta straszy wyglądem. W przyszłym tygodniu będzie - słyszę od sprzedawcy. Ale jak w przyszłym, kiedy ja teraz potrzebuję…? Rozczarowana, powoli udaję się w kierunku wyjścia i nagle zauważam duży krzak rozmarynu. Naprawdę bardzo duży. I bardzo piękny. Z ceną podobną do wzrostu…Przecież nie kupię olbrzyma… Hmm…, i co teraz? Nagle tuż obok przechodzi sympatyczna pani, która czasem mnie obsługuję. Zamieniamy słów parę i udaje mi się wyprosić gałązeczkę. Najpierw jednak pada pytanie:
- Do czego?
- Do ciasta.
- ...???
Nawet nie wiecie jak byłam szczęśliwa…! Wyszłam z gałązką “za pazuchą”, bo to było “po cichu” – tak, aby nikt nie widział… pod warunkiem przyniesienia przepisu. Łowy udane! Plan został zrealizowany:). Dla Was ( i dla siebie ma się rozumieć), mam ciasto z nutą upolowanego rozmarynu. Tym bardziej cennego. Całego nie zużyłam, bo nie wiem, czy moje kubki smakowe wytrzymałyby taką próbę. Teraz stoi, wygląda pięknie i cieszy oczy:)

A ciasto jest ciekawe, bo rozmarynu nie czuć, natomiast pierwsi degustatorzy odnieśli wrażenie obecności karmelu, którego nie ma ani odrobiny. A kiedy dowiedzieli się, że w środku jest rozmaryn i morele – zdziwieniom nie było końca… Do kawy, do herbaty, ale bez szaleństw – takie spokojne, choć intrygujące ciasto. Na to zimno i deszcz i na spełnienia, które przyjdą razem z ciepłą wiosną… – polecam!

Kwadraty z Nadzieniem Morelowym
(na podstawie przepisu na „Apricot Rosemary Squares” z „Baked: Explorations„;znalezione na blogu Minta Eats)

190 g mąki
szczypta soli
2 1/2 łyżeczki zmielonego rozmarynu ( ja użyłam 2 płaskich łyżeczek posiekanego świeżego rozmarynu-E.)
170 g masła
60 g cukru pudru
1 łyżeczka esencji waniliowej

2 szklanki suszonych moreli
300 ml wody
115 g cukru (dałam 3 łyżki – E.)
3 łyżki miodu
2 łyżki brandy

100 g brązowego cukru
75 g posiekanych orzechów pekan (możesz zastąpić włoskimi-E.)
60 g mąki
45 g masła

Nagrzej piekarnik do 175 stopni Celsjusza. Wysmaruj olejem blaszkę do pieczenia i wyłóż ją pergaminem, tak, by zachodził na ścianki formy.
Przygotuj ciasto: utrzyj masło z cukrem na gładką, puszystą masę. W misce wymieszaj mąkę z solą i rozmarynem. Powoli dodaj mąkę do masy maślanej, cały czas ucierając. Dodaj esencje waniliową i wymieszaj. Przełóż ciasto do przygotowanej formy i równomiernie rozłóż na dnie (tak, by miało ok. 1 cm grubości. Schowaj blaszkę z ciastem do lodówki na ok. 30 minut.
Wyjmij ciasto z lodówki, nakłuj widelcem i piecz ok. 25 minut, aż do zezłocenia. Wyjmij z piekarnika i odstaw do przestudzenia(nie wyłączaj piekarnika).
Przygotuj nadzienie: do małego rondelka włóż morele, wodę, cukier, miód i brandy. Gotuj na małym ogniu, aż morele będą zupełnie miękkie i wchłoną niemal całą wodę. Wyłącz ogień odstaw do przestudzenia, a następnie zmiksuj na jednolita masę. Odstaw na bok.
Przygotuj kruszonkę: w misce wymieszaj mąkę, cukier, posiekane orzechy i szczyptę soli. Dodaj pokrojone masło i szybko rozetrzyj palcami, by powstały okruszki.
Na podpieczonym spodzie równomiernie rozsmaruj masą morelową. Posyp na wierzchu kruszonką.
Włóż do piekarnika i piecz przez 25 – 30 minut, aż kruszonka się zezłoci.
Wyjmij ciasto z piekarnika i odstaw do wystudzenia. Pokrój.

Smacznego!

Jeśli lubicie rozmaryn i inne przyprawy w słodkościach polecam dżemik rabarbarowy, który niebawem będzie można znów zrobić:)

Tymczasem…! A ja czekam na piątek, kiedy pojadę po świeże zioła do mojego "ogródka"i spełnię swoją obietnicę.